Nielson als ambassadeur van de vrijheid in Utrecht

Maandag 22 februari zijn de Ambassadeurs van de Vrijheid bekend gemaakt in het RTL 4 programma RTL Late Night. Singer Songwriter Nielson zal Bevrijdingsfestival Utrecht als ambassadeur afsluiten. Elk jaar worden alle bevrijdingsfestivals door een van de ambassadeurs bezocht. Zo zullen Kovacs en SJ&RM (Sunnery James & Ryan Marciano) in de andere provincies te zien zijn. Naast hun muzikale bijdrage roepen deze ambassadeurs ook op om stil te staan bij de vrijheid en het feit dat die vrijheid niet overal vanzelfsprekend is.

Nielson vindt het een eer om ambassadeur te zijn: “Ik wil mensen laten beseffen hoe goed we het hebben. Muziek is een briljant middel om een statement te maken. Ik wil eenheid creëren, een muzikaal WK-gevoel tot stand brengen.”, aldus de zanger. Tegelijkertijd heeft het hem aan het denken gezet, wat na de aanslagen in de Bataclan in Parijs al gebeurde: “Deze aanslag bleef in mijn hoofd zitten. Voor het eerst voelde ik de behoefte om me maatschappelijk te uiten. Ik heb er vlak na de aanslag een lied over gemaakt, een heel simpel protestliedje: Wordt het ooit weer rustig in Parijs.

UNITE 18 december 2015: The Movie

UNITE 18 december 2015 from Ina Smittenberg on Vimeo.

Wie is de Mol-presentator als UNICEF ambassadeur in Utrecht

Vandaag, 16 februari, zal Tv-presentator en kandidaat van 'Wie is de Mol?' Klaas van Kruistum, zich verbinden als ambassadeur aan UNICEF Nederland. Hij begint zijn ambassadeurschap door een nieuwe les voor basisscholen te lanceren over de situatie van gevluchte kinderen in Nederland. Op de Marcusschool in Utrecht zal hij deze les lanceren.

De link naar de digiles is vanaf vandaag ook beschikbaar op vrijwilligersnet zodat vrijwilligers deze les ook zelf kunnen geven en ook te vinden op www.unicef.nl/leerkracht.

Naar het nieuwsbericht

Association of Human Rights Institutes vergadert 2 en 3 september in Utrecht

http://www.ahri-network.org/

The Association of Human Rights Institutes (AHRI), is a network of  over 50 member institutions that carries out research and educational activities in the field of human rights. The member institutions are from 24 different countries worldwide. AHRI's objective is to bring together human rights researchers from across the disciplines, to facilitate the exchange of ideas and collaboration, and to promote research, education and discussion in the field of human rights. AHRI is supportive of PhD researchers and the facilitation of exchange between the different member institutions.
 
At the General Assembly, held in Belgrade on 21 September 2015, the AHRI member institutions adopted the "AHRI Belgrade Declaration on the Refugee Crisis in Europe". Read the declaration here.
 
The 17th Annual Conference and General Assembly will be hosted by the Netherlands Institute for Human Rights and will be held in Utrecht, the Netherlands, on 2nd and 3rd September 2016.

Dag van de Leerplicht = Kinderrecht nummer 6!

Podiumgesprek op 9 maart over Vluchtelingen in Utrecht

Utrecht maakt voor het eerst kennis met weerstand tegen vluchtelingen. Veel bewoners hebben het gevoel dat ze niet mee kunnen praten over bijvoorbeeld de grootte van de opvanglocaties. Wat maakt een opvanglocatie goed voor omwonenden en een goede start voor vluchtelingen? En hoe kunnen we Utrechters daarover mee laten denken én beslissen? Daar gaat het Podiumgesprek van woensdag 9 maart over.

Het is onrustig rond de komst van opvanglocaties voor vluchtelingen in Utrecht. Op informatie bijeenkomsten in de Domstad klonk de slogan ‘AZC, weg ermee!’, en dat terwijl Utrecht al decennia lang bekend stad als gastvrije stad. Bewoners, verzameld in de Facebookgroep 'Wij Utregters zeggen nee tegen de komst van een AZC', maken zich o.a. zorgen over de veiligheid in de buurt en de grootschaligheid van de opvang. Terwijl andere Utrechters, zoals actief bij Vluchtelingenproject Utrecht, juist kansen zien door de komst van deze ‘nieuwe stadsgenoten’. Weten we van elkaar waar de zorgen en kansen liggen?

Vluchtelingenwerk Nederland wil een 'radicaal andere benadering' – zij pleiten voor kleinschalige opvang die voor meer draagvlak en een betere integratie kan zorgen. Maar ons stadsbestuur zet in op grootschalige opvang, omdat dit zo is afgesproken met de regering in Den Haag en het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers. Kunnen Utrechters dan nog wel meedenken en meebeslissen over de grootte van de opvanglocatie in de eigen buurt? En zo ja, hoe vullen we dat dan in?
Tijd voor een Podiumgesprek van, voor en door Utrechters zelf. Over vragen als: Hoe belangrijk is de grootte van de opvang voor buurtbewoners en voor vluchtelingen? Als Utrechters kleinschalige opvang verspreid over de stad willen, wat kan ons stadsbestuur dan doen? Hoe kunnen buurtbewoners meebeslissen over bijvoorbeeld de omvang van de opvanglocaties? 
Kom naar het Podiumgesprek en denk mee! Tijdens het Podiumgesprek komt iedereen die dat wil aan het woord en hebben we respect voor elkaars mening en cultuur. U kunt ook mee discussiëren via Facebook, Twitter en LinkedIn.  

U bent van harte welkom op woensdag 9 maart vanaf 19:00 uur in het ZIMIHC theater Stefanus (Braziliëdreef 2, Utrecht). We beginnen om 19.30 en sluiten
af om 21.00 uur. Stadsbus 6 stopt er elke 10 minuten vlak voor de deur, halte Amazonedreef.

Meld uzelf vooraf aan via www.stadspodiumutrecht.nl. Want voor een goed gesprek geldt: te grootschalig werkt niet. Resto van Harte verzorgd vooraf om 18:00 uur een warme maaltijd. Als u mee wilt eten kunt u zich opgeven via www.restovanharte.nl.

 

Utrecht viert Sint Maarten 1700 jaar

http://www.rtvutrecht.nl/nieuws/1006865

1 mei 2016: Culturele Zondag over Ongekend Bijzonder! Save the Date!

Www.ongekendbijzonder.nl

Human Rights Cities delen kennis in York

 http://www.york.ac.uk/cahr/yhrcn/yhrcnworkshop/

 

Representatives from International Service have participated in a two-day workshop hosted by York Human Rights City Network (YHRCN).

YHRCN is a project that seeks to bridge the gap between international obligations and the everyday claiming of rights at a local level. Through networking organisations and individuals passionate about respecting rights in York, it seeks to create a culture of rights among citizens, businesses and York City Council, making York the UK's first Human Rights City.

The workshop, titled ‘The Rise of Human Rights Cities, Why Cities? Why Now?’, held on January 13 and 14, had two main objectives: to explore the ways in which cities have sought to give meaning and content to the human rights label, and the potential for new and existing networks to support the development of human rights cities (HRCs) in the UK and Europe.

International Service has been involved with YHRCN since its inception in 2011, with representation on the Steering Group from two chief executives. Current chief executive, Jo Baker, attended the workshop and chaired two discussion panels.

She said: “I am really excited to be supporting York City of Human Rights Network, which will give us a platform that enables local people to access their own rights and hold duty bearers to account.”
Presentations during the two days included how to make rights human rights ‘real’ in cities, rights in health and social care, implications for activism in HRCs, education, and the use of indicators as a measure of progress. There were also case studies on giving the human rights label content, from YHRCN and the City of Utrecht in The Netherlands.

Barbara Oomen, a professor at Utrecht University, made the opening address about the rise of HRCs, referring to Utrecht’s status as the first HRC in The Netherlands. She also praised the efforts of those involved in YHRCN, saying: “I’m impressed with how York has been slowly moving forward towards a Human Rights City.”

Paul Gready, director of the Centre for Applied Human Rights and an International Service trustee, then outlined the history of the YHRCN as a case study for giving content to the HRC label, where he revealed that a research project had identified the five priority human rights YHRCN will focus on going forward. These are education, non-discrimination and equality, health, an adequate standard of living, and housing. The research took the form of public surveys and interviews with six York-based NGOs working with minority and disadvantaged groups in the city.

The following presentation by Hans Sakkers, who works for the municipality of Utrecht, was a case study in how the city had become the first HRC of The Netherlands. He said that setting up had involved exploring the meaning and examples of human rights in the city and attending international human rights network events.

The keynote address was made by Paul Hunt, a law professor at Essex University and expert on economic, social and cultural rights. In his speech on the implementation, progress and impact of HRCs, he emphasised the needs for specific actions to be identified and taken and for success to be measured to ensure progress.

The first day ended with a presentation by Helen Wildbore, from the British Institute of Human Rights (BIHR), outlining the articles contained in the Human Rights Act 1998 (which the Government plans to replace with a Bill of Rights) and the health and social care case studies of people the Act has helped. She said work by the national charity showed that a human rights approach empowered the most disempowered people, improved decision-making and reduced complaints over human rights issues.

One the second day, Michele Grigolo, from Nottingham Trent University, outlined how HRCs had implications for activism, and a final presentation, by Wolfgang Benedek, from Graz University, explored how education campaigns promoted knowledge and understanding of human rights.
Throughout the two days there were discussions about the costs involved with HRCs and who in the partnerships involved should be responsible for them, as well as how to ensure partnerships are accountable for their actions. There were also debates about HRC structures and how large a part politics and policy should play.

The workshop ended in a facilitated discussion on networks and how delegates could work together and support each other moving forward and, although a couple of those present were unsure how much they would be able to do once they got back to their offices, there was a definite consensus of desire to adopt a human rights approach.